Avermektin

Avermectins ialah sekumpulan lakton makrosiklik yang berasal daripada bakteria genus streptomyces. Mereka mempamerkan sifat insektisida, acaricidal, dan antiparasit yang kuat dan digunakan secara meluas dalam pertanian, perubatan veterinar, dan penjagaan kesihatan. Avermectins berkesan terhadap spektrum perosak yang luas, termasuk serangga, hama, cacing parasit dan parasit lain yang menyebabkan kerosakan pada tanaman pertanian, haiwan domestik dan manusia.

Objektif dan kepentingan penggunaan dalam pertanian dan hortikultur

Objektif utama penggunaan avermectin adalah untuk melindungi tanaman pertanian daripada pelbagai perosak, dengan itu meningkatkan hasil dan mengurangkan kehilangan produk. Dalam hortikultur, avermectin digunakan untuk melindungi tumbuhan hiasan, pokok buah-buahan, dan pokok renek daripada serangan serangga dan hama, mengekalkan kesihatan dan daya tarikan estetik mereka. Disebabkan keberkesanannya yang tinggi dan aktiviti spektrum luas, avermectin merupakan alat penting dalam pengurusan perosak bersepadu (ipm), memastikan pertanian yang mampan dan produktif.

Perkaitan topik

Mempelajari dan menggunakan avermectin dengan betul adalah penting dalam pertanian moden dan hortikultur. Dengan peningkatan populasi global dan permintaan untuk makanan meningkat, pengurusan perosak yang berkesan menjadi sangat penting. Penyelidikan dan penggunaan insektisida avermectin yang betul membantu meminimumkan kerosakan tanaman, meningkatkan produktiviti pertanian dan mengurangkan kerugian ekonomi. Walau bagaimanapun, penggunaan avermectin yang berlebihan dan tidak terkawal boleh menyebabkan rintangan perosak dan kesan negatif alam sekitar, seperti penurunan populasi serangga yang bermanfaat dan pencemaran alam sekitar. Oleh itu, adalah penting untuk memahami mekanisme tindakan avermectin, kesan ekologinya, dan untuk membangunkan kaedah aplikasi yang mampan.

Sejarah

Avermectins ialah sekumpulan racun serangga dan agen antiparasit yang diperoleh daripada sebatian yang diasingkan daripada actinomycetes tanah. Bahan-bahan ini sangat berkesan terhadap pelbagai jenis perosak, serta pelbagai parasit, termasuk nematod dan hama. Avermectins telah memainkan peranan penting dalam mengawal penyakit parasit dan perosak dalam kedua-dua pertanian dan perubatan. Sejarah mereka menjangkau beberapa dekad dan termasuk penemuan saintifik utama.

1. Penemuan avermectin

Sejarah avermectins bermula pada tahun 1975 apabila saintis Jepun isao yoshida di merck & co. Mula menyiasat mikroorganisma tanah yang dikenali sebagai actinomycetes. Semasa eksperimennya, yoshida dan rakan-rakannya mengasingkan antibiotik baharu yang mempunyai ciri antiparasit yang kuat. Sifat probiotik, seperti keberkesanannya yang tinggi terhadap pelbagai jangkitan parasit, serta-merta menarik perhatian penyelidik. Antibiotik ini dinamakan avermectin pada tahun 1979.

2. Pembangunan dan penggunaan komersial

Selepas pengasingan avermectin, struktur molekulnya dikaji, dan melalui pengubahsuaian kimia, bentuk baru telah dibangunkan. Satu pengubahsuaian sedemikian membawa kepada penciptaan abamektin - bentuk yang lebih stabil dan kuat. Pada awal 1980-an, terbukti bahawa avermectin mempunyai aktiviti luar biasa terhadap cacing gelang, tungau, dan parasit lain, menjadikannya ideal untuk mengawal pelbagai penyakit dalam kedua-dua ternakan dan pertanian.

Pada tahun 1987, racun serangga berasaskan avermectin komersial pertama, malathion, telah diperkenalkan, yang dengan cepat menjadi popular kerana keberkesanannya yang tinggi terhadap pelbagai jenis serangga. Ia digunakan dalam pertanian dan untuk melindungi kesihatan awam daripada penyakit bawaan serangga.

3. Pembangunan dan penggunaan

Sejak awal 1950-an, racun serangga berasaskan avermectin telah digunakan secara meluas dalam pertanian. Mereka memberikan ketoksikan yang lebih tinggi kepada serangga berbanding dengan banyak sebatian berklorin yang digunakan sebelum ini, seperti ddt. Avermectins menjadi popular dalam memerangi perosak seperti serangga pada pelbagai tanaman, termasuk kapas, tembakau, sayur-sayuran dan buah-buahan. Beberapa bahan kimia yang paling terkenal dalam kumpulan ini termasuk parathion, diazinon, dan chlorpyrifos.

4. Keselamatan dan kebimbangan alam sekitar

Walaupun racun serangga avermectin berkesan, penggunaannya membawa kepada masalah ekologi dan toksikologi baharu. Sebatian ini menunjukkan ketoksikan yang tinggi bukan sahaja kepada serangga tetapi juga kepada organisma lain, termasuk serangga berfaedah seperti lebah dan haiwan. Kemeruapan dan keupayaan avermectin untuk terkumpul dalam ekosistem, mencemarkan tanah dan badan air, menjadi kebimbangan yang ketara. Akibatnya, banyak sebatian ini tertakluk kepada sekatan dan larangan di beberapa negara bermula dari akhir 1970-an.

5. Pendekatan dan isu moden

Hari ini, racun serangga berasaskan avermectin kekal digunakan secara meluas, tetapi penggunaannya terhad kerana keperluan alam sekitar dan keselamatan. Isu yang berkaitan dengan rintangan serangga, penentangan terhadap racun serangga avermectin, dan penurunan keberkesanan sebatian ini telah menjadi kebimbangan utama dalam kawalan perosak kimia moden. Untuk mengelakkan perkembangan rintangan, saintis sedang giat membangunkan formulasi dan kaedah baharu, menggabungkan racun serangga berasaskan avermectin dengan kaedah kawalan perosak biologi dan mekanikal.

Oleh itu, sejarah avermectins adalah perjalanan daripada penemuan revolusioner dan aplikasi yang berjaya kepada pengiktirafan masalah ekologi dan toksikologi mereka, yang telah membawa kepada pencarian kaedah perlindungan tumbuhan yang lebih selamat dan lebih mampan.

Pengelasan

Avermectin dikelaskan berdasarkan pelbagai kriteria, termasuk komposisi kimia, mekanisme tindakan, dan spektrum aktiviti. Kumpulan utama avermectin termasuk:

• Ivermectin: salah satu wakil yang paling banyak digunakan, berkesan terhadap spektrum parasit yang luas, termasuk hama, cacing, dan serangga perosak.
• Abamektin: digunakan untuk mengawal parasit dalam ternakan dan tanaman pertanian, yang terkenal dengan kestabilannya yang tinggi.
• Epirabamectin: digunakan dalam tetapan veterinar dan pertanian, berkesan terhadap pelbagai spesies serangga dan hama.
• Milbemectin: digunakan untuk kawalan perosak tumbuhan dan haiwan, dicirikan oleh selektiviti tinggi dan ketoksikan mamalia yang rendah.
• Avermectin b1a: racun serangga khusus yang berkesan terhadap perosak tertentu seperti rama-rama dan spesies kumbang tertentu.

Setiap kumpulan ini mempunyai sifat dan mekanisme tindakan yang unik, membenarkan penggunaannya dalam keadaan yang berbeza dan untuk pelbagai jenis tanaman.

Mekanisme tindakan

Bagaimana racun serangga menjejaskan sistem saraf serangga

• Avermectins memberi kesan kepada sistem saraf serangga dengan mengikat saluran klorida berpagar glutamat dan reseptor gaba dalam sel saraf. Ini membawa kepada pengaktifan berterusan impuls saraf, mengakibatkan kelumpuhan dan kematian serangga. Tidak seperti organofosfat, yang menghalang acetylcholinesterase, avermectins bertindak secara langsung pada reseptor glutamat dan gaba, memberikan tindakan yang lebih selektif dan berkesan.

Kesan kepada metabolisme serangga

• Gangguan penghantaran isyarat saraf menyebabkan kegagalan dalam proses metabolik dalam serangga, seperti pemakanan, pembiakan, dan pergerakan. Ini mengakibatkan penurunan aktiviti dan daya maju perosak, membantu dalam kawalan populasi yang berkesan dan mencegah kerosakan pada tumbuhan.

Contoh mekanisme tindakan molekul

• Avermectin seperti ivermectin mengikat saluran klorida berpagar glutamat, menyebabkan pengujaan saraf berterusan. Avermectin lain, seperti abamectin, mungkin juga berinteraksi dengan reseptor gaba, menyekat fungsinya dan menghasilkan kesan yang serupa. Mekanisme molekul ini memastikan keberkesanan tinggi avermectin terhadap pelbagai serangga perosak.

Perbezaan antara sentuhan dan tindakan sistemik

• Avermectins boleh mempamerkan kedua-dua sentuhan dan tindakan sistemik. Contact avermectins bertindak secara langsung apabila bersentuhan dengan serangga, menembusi melalui kutikula atau laluan pernafasan, menyebabkan lumpuh dan kematian di tempat kejadian. Avermectin sistemik diserap ke dalam tisu tumbuhan dan diedarkan ke seluruh bahagian, memberikan perlindungan berpanjangan terhadap perosak yang memakan bahagian tumbuhan yang berlainan. Tindakan sistemik membolehkan kawalan perosak yang dilanjutkan di kawasan yang lebih besar dan tempoh yang lebih lama.

Contoh produk dalam kumpulan ini

Ivermectin
Mekanisme tindakan
Mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba, menyebabkan pengujaan saraf berterusan dan lumpuh serangga.
Contoh produk

• Avagil
• Ivermectin-20
• Mirimectilin
  Kebaikan dan keburukan
  Kelebihan: spektrum aktiviti yang luas, pengedaran sistemik, ketoksikan rendah kepada mamalia.
  Kelemahan: ketoksikan kepada serangga yang bermanfaat, risiko perkembangan rintangan dalam perosak, bahaya alam sekitar.

Abamektin
Mekanisme tindakan
Mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba, menyebabkan kelumpuhan dan kematian parasit.
Contoh produk

• Abamet
• Abamektin-10
• Agroabam
  Kebaikan dan keburukan
  Kelebihan: keberkesanan tinggi, ketahanan terhadap degradasi, tindakan sistemik.
  Kelemahan: ketoksikan kepada lebah dan pendebunga lain, potensi pencemaran tanah dan air, perkembangan rintangan dalam perosak.

Milbemectin
Mekanisme tindakan
Mengikat kepada reseptor glutamat, menyebabkan pengujaan saraf berterusan dan lumpuh.
Contoh produk

• Milbemectin-2
• Milbegard
• Agromil
  Kebaikan dan keburukan
  Kelebihan: selektiviti tinggi, berkesan terhadap pelbagai jenis perosak, ketoksikan rendah kepada mamalia.
  Kelemahan: ketoksikan kepada serangga yang bermanfaat, potensi pengumpulan alam sekitar, pembangunan rintangan dalam perosak.

Avermectin b1a
Mekanisme tindakan
Mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba, menyebabkan kelumpuhan dan kematian serangga.
Contoh produk

• Avermectin-5
• Agrovermet
• Mirimect
  Kebaikan dan keburukan
  Kelebihan: berkesan terhadap rama-rama dan perosak lain, pengedaran sistemik, rintangan tinggi terhadap degradasi.
  Kelemahan: ketoksikan kepada lebah, potensi pencemaran sumber air, pembangunan rintangan dalam perosak.

Fenitrazole
Mekanisme tindakan
Menghalang asetilkolinesterase, mengganggu penghantaran impuls saraf dan menyebabkan lumpuh dan kematian serangga.
Contoh produk

• Fenitrazol-150
• Agrofenit
• Fenitrop
  Kebaikan dan keburukan
  Kelebihan: keberkesanan yang tinggi terhadap pelbagai jenis perosak, ketoksikan rendah kepada mamalia.
  Kelemahan: ketoksikan kepada organisma akuatik, potensi pengumpulan alam sekitar, pembangunan rintangan dalam perosak.

Racun serangga dan kesannya terhadap alam sekitar

Kesan kepada serangga yang berfaedah

• Avermectins memberikan kesan toksik pada serangga yang bermanfaat, termasuk lebah, tebuan dan pendebunga lain, serta serangga pemangsa yang secara semula jadi mengawal populasi perosak. Ini membawa kepada penurunan dalam biodiversiti dan mengganggu keseimbangan ekosistem, menjejaskan produktiviti tanaman pertanian dan biodiversiti secara negatif.

Jumlah sisa racun serangga dalam tanah, air dan tumbuhan

• Avermectins boleh bertahan dalam tanah untuk tempoh yang lama, terutamanya dalam keadaan kelembapan dan suhu yang tinggi. Ini mengakibatkan pencemaran sumber air melalui larian dan penyusupan. Dalam tumbuhan, avermectin diedarkan ke seluruh bahagian, termasuk daun, batang, dan akar, memberikan perlindungan sistemik tetapi juga membawa kepada pengumpulan racun serangga dalam produk makanan dan tanah, yang boleh menjejaskan kesihatan manusia dan haiwan.

Kestabilan foto dan degradasi racun serangga dalam alam semula jadi

• Banyak avermectin mempunyai kestabilan foto yang tinggi, meningkatkan kegigihan alam sekitar mereka. Ini menghalang degradasi pesat racun serangga di bawah pendedahan cahaya matahari, menyumbang kepada pengumpulannya di dalam tanah dan ekosistem akuatik. Rintangan yang tinggi terhadap degradasi merumitkan penyingkiran avermectin daripada persekitaran dan meningkatkan risiko kesannya terhadap organisma bukan sasaran.

Biomagnifikasi dan pengumpulan dalam rantai makanan

• Avermectins boleh terkumpul dalam tisu serangga dan haiwan, berkembang melalui rantai makanan dan menyebabkan biomagnifikasi. Ini mengakibatkan kepekatan racun serangga yang lebih tinggi di peringkat teratas rantaian makanan, termasuk pemangsa dan manusia. Biomagnifikasi avermectins membawa kepada isu ekologi dan kesihatan yang teruk, kerana racun serangga terkumpul boleh menyebabkan keracunan kronik dan gangguan kesihatan pada haiwan dan manusia.

Masalah rintangan perosak terhadap racun serangga

Punca perkembangan rintangan

• Perkembangan rintangan dalam perosak terhadap avermectins didorong oleh mutasi genetik dan pemilihan individu yang tahan melalui penggunaan berulang insektisida. Penggunaan avermectins yang kerap dan tidak terkawal mempercepatkan penyebaran gen tahan dalam populasi perosak. Pematuhan yang tidak mencukupi kepada dos dan protokol aplikasi juga mempercepatkan proses pembangunan rintangan, menjadikan racun serangga kurang berkesan.

Contoh perosak yang tahan

• Rintangan terhadap avermectin telah diperhatikan dalam pelbagai spesies serangga perosak, termasuk lalat putih, kutu daun, hama, dan spesies rama-rama tertentu. Perosak ini mempamerkan sensitiviti yang berkurangan terhadap racun serangga, merumitkan kawalannya dan memerlukan penggunaan agen yang lebih mahal dan toksik atau peralihan kepada kaedah pengurusan perosak alternatif.

Kaedah untuk mencegah rintangan

• Untuk mengelakkan perkembangan rintangan perosak terhadap avermectins, adalah penting untuk memutar racun serangga dengan mekanisme tindakan yang berbeza, menggabungkan kaedah kawalan kimia dan biologi, dan melaksanakan strategi pengurusan perosak bersepadu. Ia juga penting untuk mematuhi dos yang disyorkan dan jadual penggunaan untuk mengelakkan pemilihan individu yang tahan dan mengekalkan keberkesanan jangka panjang produk avermectin.

Peraturan untuk penggunaan racun serangga yang selamat

Penyediaan penyelesaian dan dos

• Penyediaan penyelesaian yang betul dan ukuran dos yang tepat adalah sangat penting untuk penggunaan avermectin yang berkesan dan selamat. Adalah perlu untuk mengikuti arahan pengilang dengan ketat untuk penyediaan penyelesaian dan dos untuk mengelakkan penggunaan berlebihan atau rawatan tumbuhan yang tidak mencukupi. Menggunakan alat pengukur yang tepat dan air berkualiti tinggi memastikan ketepatan dos dan keberkesanan rawatan.

Penggunaan peralatan pelindung semasa mengendalikan racun serangga

• Apabila bekerja dengan avermectins, adalah penting untuk menggunakan peralatan perlindungan yang sesuai, seperti sarung tangan, topeng, cermin mata, dan pakaian pelindung, untuk meminimumkan risiko pendedahan racun serangga kepada tubuh manusia. Peralatan pelindung membantu mengelakkan sentuhan dengan kulit dan membran mukus, serta penyedutan wap racun serangga toksik.

Cadangan untuk rawatan tumbuhan

• Sapukan avermectin pada tumbuhan pada waktu awal pagi atau lewat petang untuk mengelak daripada menjejaskan pendebunga seperti lebah. Elakkan penggunaan semasa cuaca panas dan berangin, kerana ini boleh menyebabkan hanyut racun serangga dan sentuhan yang tidak diingini dengan tumbuhan dan organisma yang bermanfaat. Ia juga disyorkan untuk mempertimbangkan peringkat pertumbuhan tumbuhan, mengelakkan penggunaan semasa tempoh berbunga aktif dan berbuah.

Pematuhan selang pra-penuaian

• Mematuhi selang pra-penuaian yang disyorkan selepas menggunakan avermectins memastikan keselamatan mengambil hasil dan menghalang sisa racun serangga daripada memasuki produk makanan. Adalah penting untuk mengikuti garis panduan pengilang mengenai selang pra-penuaian untuk mengelakkan risiko keracunan dan memastikan kualiti produk.

Alternatif kepada racun serangga kimia

Racun serangga biologi

• Penggunaan organisma entomophagous, rumusan bakteria dan kulat menawarkan alternatif alam sekitar yang selamat untuk racun serangga kimia. Racun serangga biologi, seperti bacillus thuringiensis, berkesan memerangi serangga perosak tanpa merosakkan organisma berfaedah dan alam sekitar. Kaedah ini menyokong pengurusan perosak yang mampan dan memelihara biodiversiti.

Racun serangga semulajadi

• Racun serangga semulajadi, seperti minyak neem, ekstrak tembakau dan larutan bawang putih, selamat untuk tumbuhan dan alam sekitar serta digunakan untuk mengawal perosak. Bahan ini mempunyai sifat penghalau dan racun serangga, membolehkan pengurusan populasi serangga yang berkesan tanpa menggunakan bahan kimia sintetik. Insektisida semulajadi boleh digunakan dalam kombinasi dengan kaedah lain untuk mencapai hasil yang optimum.

Perangkap feromon dan kaedah mekanikal lain

• Perangkap feromon menarik dan menghapuskan serangga perosak, mengurangkan populasi mereka dan menghalang penyebaran. Kaedah mekanikal lain, seperti perangkap melekit dan halangan, juga membantu mengawal populasi perosak tanpa menggunakan agen kimia. Kaedah ini adalah cara yang berkesan dan mesra alam untuk menguruskan perosak.

Contoh racun serangga yang paling popular dalam kumpulan ini

Nama produk	Bahan aktif	Mekanisme tindakan	Kawasan permohonan
Ivermectin	Ivermectin	Mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba, menyebabkan kelumpuhan dan kematian serangga	Tanaman sayur-sayuran, bijirin, pokok buah-buahan
Abamektin	Abamektin	Mengikat impuls saraf, menyebabkan kelumpuhan dan kematian parasit	Tanaman sayur-sayuran dan buah-buahan, hortikultur
Milbemectin	Milbemectin	Mengikat kepada reseptor glutamat, menyebabkan pengujaan saraf berterusan dan lumpuh	Tanaman sayur-sayuran, bijirin, tumbuhan berbuah
Avermectin b1a	Avermectin b1a	Mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba, menyebabkan kelumpuhan dan kematian serangga	Sayur-sayuran, buah-buahan, dan tanaman hiasan
Fenitrazol	Fenitrazol	Perencatan asetilkolinesterase, mengganggu penghantaran impuls saraf dan menyebabkan lumpuh dan kematian serangga	Sayur-sayuran, buah-buahan, dan tanaman hiasan

Kelebihan dan kekurangan

Kelebihan

• Keberkesanan tinggi terhadap spektrum serangga perosak yang luas
• Pengedaran sistemik dalam tumbuhan, memberikan perlindungan jangka panjang
• Ketoksikan rendah kepada mamalia berbanding dengan kelas racun serangga lain
• Kestabilan foto yang tinggi, memastikan tindakan yang berpanjangan

Keburukan

• Ketoksikan kepada serangga yang bermanfaat, termasuk lebah dan tebuan
• Potensi pembangunan rintangan dalam populasi perosak
• Kemungkinan pencemaran tanah dan sumber air
• Kos tinggi beberapa formulasi berbanding racun serangga tradisional

Risiko dan langkah berjaga-jaga

Kesan kepada kesihatan manusia dan haiwan

• Avermectins boleh memberi kesan serius terhadap kesihatan manusia dan haiwan jika disalahgunakan. Pada manusia, pendedahan boleh menyebabkan gejala keracunan seperti pening, loya, muntah, sakit kepala, dan dalam kes yang teruk, sawan dan kehilangan kesedaran. Haiwan, terutamanya haiwan peliharaan domestik, juga berisiko keracunan jika racun serangga itu terkena kulit mereka atau jika mereka menelan tumbuhan yang dirawat.

Gejala keracunan racun serangga

• Gejala keracunan avermectin termasuk pening, sakit kepala, loya, muntah, lemah, kesukaran bernafas, sawan, dan kehilangan kesedaran. Sentuhan dengan mata atau kulit boleh menyebabkan kerengsaan, kemerahan dan sensasi terbakar. Pengambilan racun serangga memerlukan perhatian perubatan segera.

Pertolongan cemas untuk keracunan

• Sekiranya disyaki keracunan avermectin, segera hentikan sentuhan dengan racun serangga, bilas kulit atau mata yang terjejas dengan banyak air selama sekurang-kurangnya 15 minit. Jika terhidu, pindah ke udara segar dan dapatkan bantuan perubatan. Jika tertelan, hubungi perkhidmatan kecemasan dan ikut arahan pertolongan cemas yang diberikan pada label produk.

Pencegahan kemunculan perosak

Kaedah kawalan perosak alternatif

• Menggunakan amalan budaya seperti penggiliran tanaman, sungkupan, membuang tumbuhan yang diserang, dan menanam varieti tahan membantu mencegah kemunculan perosak dan mengurangkan keperluan untuk penggunaan racun serangga. Kaedah ini mewujudkan keadaan yang tidak baik untuk serangga perosak dan menguatkan kesihatan tumbuhan. Kaedah kawalan biologi, termasuk penggunaan pemangsa entomophagous dan musuh semula jadi serangga perosak yang lain, juga merupakan langkah pencegahan yang berkesan.

Mewujudkan keadaan yang tidak baik untuk perosak

• Memastikan pengairan yang betul, membuang daun yang gugur dan serpihan tumbuhan, mengekalkan kebersihan di taman dan kebun mewujudkan keadaan yang tidak baik untuk pembiakan dan penyebaran perosak. Memasang penghalang fizikal, seperti jaring dan sempadan, membantu menghalang akses perosak kepada tumbuhan. Pemeriksaan tumbuhan yang kerap dan penyingkiran bahagian yang rosak tepat pada masanya mengurangkan daya tarikan tumbuhan kepada perosak.

Kesimpulan

Penggunaan rasional avermectin memainkan peranan penting dalam melindungi tumbuhan dan meningkatkan hasil tanaman pertanian dan hiasan. Walau bagaimanapun, adalah penting untuk mematuhi protokol keselamatan dan mempertimbangkan aspek alam sekitar untuk meminimumkan kesan negatif ke atas ekosistem dan organisma berfaedah. Pendekatan pengurusan perosak bersepadu, menggabungkan kaedah kawalan kimia, biologi dan budaya, menggalakkan pembangunan pertanian mampan dan pemuliharaan biodiversiti. Ia juga penting untuk meneruskan penyelidikan tentang membangunkan racun serangga dan kaedah kawalan baharu yang bertujuan untuk mengurangkan risiko kesihatan bagi manusia dan ekosistem.

Soalan lazim (FAQ)

1. Apakah avermectin dan untuk apa ia digunakan?
Avermectins ialah sekumpulan lakton makrosiklik yang digunakan sebagai racun serangga, acaricides, dan agen antiparasit. Mereka digunakan untuk melindungi tanaman pertanian, ternakan, dan manusia daripada pelbagai parasit dan perosak.

2. Bagaimanakah avermectin menjejaskan sistem saraf serangga?
Avermectins mengikat kepada reseptor glutamat dan gaba dalam sel saraf serangga, menyebabkan pengujaan berterusan impuls saraf. Ini membawa kepada kelumpuhan dan kematian serangga.

3. Adakah avermectin berbahaya kepada serangga yang bermanfaat seperti lebah?
Ya, avermectin adalah toksik kepada serangga yang bermanfaat, termasuk lebah dan tawon. Permohonan mereka memerlukan pematuhan ketat kepada peraturan untuk meminimumkan kesan ke atas serangga yang bermanfaat.

4. Bagaimana untuk mencegah perkembangan rintangan perosak terhadap avermectin?
Untuk mengelakkan rintangan, putar racun serangga dengan mekanisme tindakan yang berbeza, gabungkan kaedah kawalan kimia dan biologi, dan patuhi dos yang disyorkan dan jadual penggunaan.

5. Apakah masalah alam sekitar yang dikaitkan dengan penggunaan avermectin?
Penggunaan avermectins membawa kepada penurunan populasi serangga yang bermanfaat, pencemaran tanah dan air, dan pengumpulan racun serangga dalam rantai makanan, menyebabkan isu berkaitan ekologi dan kesihatan yang serius.

6. Bolehkah avermectin digunakan dalam pertanian organik?
Tidak, avermectin tidak memenuhi keperluan pertanian organik kerana asal sintetiknya dan potensi kesan negatif terhadap alam sekitar dan organisma yang bermanfaat.

7. Bagaimana cara menggunakan avermectin dengan betul untuk keberkesanan maksimum?
Patuhi arahan pengilang untuk dos dan jadual penggunaan, rawat tumbuhan pada awal pagi atau lewat petang, elakkan penggunaan semasa tempoh aktiviti pendebunga, dan pastikan pengedaran racun serangga secara sekata pada tumbuhan.

8. Adakah terdapat alternatif kepada avermectin untuk kawalan perosak?
Ya, terdapat racun serangga biologi, bahan semula jadi (minyak neem, larutan bawang putih), perangkap feromon, dan kaedah kawalan mekanikal yang boleh digunakan sebagai alternatif kepada avermectins.

9. Bagaimana untuk meminimumkan kesan avermectin terhadap alam sekitar?
Gunakan racun serangga hanya apabila perlu, patuhi dos dan jadual penggunaan yang disyorkan, cegah larian racun serangga ke dalam sumber air, dan laksanakan kaedah pengurusan perosak bersepadu untuk mengurangkan pergantungan kepada agen kimia.

10. Di manakah avermectin boleh dibeli?
Avermectins boleh didapati di kedai pertanian khusus, pasaran dalam talian dan daripada pembekal produk perlindungan tumbuhan. Sebelum membeli, pastikan kesahihan dan keselamatan produk yang digunakan.